Expeditie Helgoland 8-9-10 juni 2017

Fotoworkshop met fotograaf Rob Doolaard

Eindelijk is het zover: we gaan naar Helgoland !!!

Een reisje waar we al bijna twee jaar hebben naar uitgekeken, wordt werkelijkheid.

Helgoland ligt in de Duitse bocht, relatief ver (70 km) uit de kust in de Noordzee. Het behoort tot de Duitse deelstaat Schleswig-Holstein. Het eiland meet 1,7 km² en telt ongeveer 1.400 inwoners. Het beschikt over een klein strand, maar is vooral bekend om zijn roodgekleurde bontzandstenen rotskust die tot 61 meter hoog uit de zee omhoog rijst en om de nu door omvallen bedreigde rotspunt de Lange Anna. De rotsen zijn in de lente een rustplaats voor honderden vogels, waaronder de Jan-van-Genten, drieteenmeeuwen en zeekoeten. Helgoland is op te delen in Oberland en Unterland, zoals de naam al zegt, laag gelegen Unterland, hier vind je het toeristische gedeelte met taxfree winkeltjes. Hier valt voor de fotograaf niet veel te beleven. Voor de Jan-van-Genten en andere klifbewoners moet je in Oberland in het kleinste natuurgebied van Europa “Lummenfelsen” zijn.

Toen Helgoland in 1720 door natuurkrachten in twee delen werd geslagen, behoorde het eiland bij Denemarken. In 1807 veroverden de Britten het eiland op de Denen. Die stonden het eiland in 1890 af aan Duitsland, in ruil voor Zanzibar. Tijdens de eerste wereldoorlog was het eiland vervolgens in gebruik als marinebasis. Adolf Hitler wilde Helgoland in de jaren dertig om laten bouwen in een versterkte basis voor onderzeeërs. In 1945 dropten de Engelsen zo’n zevenduizend bommen op het kleine eiland.

Donderdag 8 juni, Patricia, Annick, Christiaan, Luc en Maggie vertrekken richting Cuxhaven voor een fotoworkshop met Rob Doolaard, de Nederlandse dierentuinfotograaf. Rob is echter niet alleen dierentuinfotograaf maar werkt ook voor kranten en tijdschriften. Hij geeft massa’s fotoworkshops, hij is echt een druk bezet man.

Rond half drie arriveren we in hotel Neuses. We worden vriendelijk ontvangen en mogen onmiddellijk beschikken over onze kamers.
We brengen onze bagage naar de kamers en we gaan op pad om Cuxhaven te verkennen. We eten een groot stuk taart en drinken een superlekkere chocomelk met veel slagroom in het clubgebouw van de jachthaven. We keren terug naar het hotel en maken kennis met onze medecursisten. We zitten met zijn allen leuk te praten als Rob en zijn vrouw Conny toekomen rond zeven uur. Dan gaan we met zijn allen rond de tafel zitten en doen ons te goed aan het vele eten.

Vrijdagmorgen na een lekker ontbijtje vertrekken we naar Cuxhaven en schepen in op de “ms Helgoland”. De overtocht verloopt vlekkeloos, de zee is een spiegel met nauwelijks een golfje. We hadden gehoopt dat we met sloepen naar de wal zouden worden gebracht (romantisch toch?), maar helaas… met deze nieuwe boot is dit niet meer nodig en we meren netjes aan de kade af.

Het regent pijpenstelen als de boot toekomt in Helgoland, maar dat kan de pret niet drukken. De familie Conradi ontvangt ons in het Strandhotel en Rob en Conny trakteren ons op een kopje koffie en een heerlijk stukje taart. Het programma van de workshop wordt even aangepast daar de weergoden ons niet zo gunstig gezind zijn. We gaan eerst eten in een klein visrestaurantje dat wordt uitgebaat door een Nederlander. Rob stelt hier zijn nieuw fotoboek voor.

Plots komt de zon te voorschijn, we slaan het dessert over, we willen zo snel mogelijk naar buiten om naar de “Lange Anna” te gaan. 

We gaan met de betalende lift naar Oberland, van waar het uitzicht op het Unterland, de haven en het vlakke eiland Düne overweldigend is. Met de zon in onze rug zien de blauwe zee, de witte stranden van Düne en de pastelkleurige huisjes beneden er zeer schilderachtig uit. Langs de Nicolai kerk en over de klippen lopen we naar de vuurtoren toe. Langs de grillig gevormde klifrand komen we na iedere bocht voor een nieuw panorama te staan. Rode rotsen die steil uit zee oprijzen. Op enkele plekken in zee is een dam gebouwd om de golven te breken en de rotsen te beschermen tegen erosie. De meest in het oog springende rotsen hebben namen zoals ‘Der Pastor und seine Frau’, ‘Kleine Kirche’ en ‘Hengst am Kastell’. We hebben de beste tijd van het jaar uitgekozen, het broedseizoen voor zeevogels is in volle gang. Daarna zullen de vogels weer uitvliegen naar de Noordzee, om het volgende jaar weer terug te keren. Duizenden vogels broeden op de richels van de rotsen. Het is een lawaai van jewelste. We spotten Jan-van-Genten maar ook zeekoeten, ook wel de pinguïn van Helgoland genoemd met zijn zwart-witte pak, spitse snavel en pinguïnachtige pootjes. We fotograferen Jan-van-Genten, schitterende grote zeevogels met een mooie zachtgele kop en blauwe ogen. In tegenstelling tot de zeekoet bouwen zij wel nesten. En hoe! Ze slepen van alles mee, hun nest lijkt wel één grote vuilnisbak. Vooral de blauwe, rode en groene visnetten die ze graag als bouwmateriaal gebruiken vallen al op van ver. Rob wijst ons er op dat al die touwtjes in hun nest natuurlijk ontzettend gevaarlijk zijn voor de jongen.

Er staat flink wat wind boven op de Lange Anna en de Jan-van-Genten blijven zowaar voor je lens dansen op de wind. Voor vliegbeelden van de Jan-van-Genten ben je het best met een 70-200 mm of dergelijke lens. De Jan-van-Genten komen namelijk van over zee aangevlogen tot op enkele meters voor de fotografen en laten zich vervolgens neerstorten op hun nest. Afhankelijk van wat soort foto’s je wilt gaan maken, portretten, habitat, vliegende vogels of andere onderwerpen moeten er

objectieven mee. Maar meer mm’s betekent ook meer kilo’s. Daar het avond is sleuren we ook al met een statief. Het is een waar spektakel en de ondergaande zon doet de rots vuurrood gloeien. De schemering laat haar mantel over het land vallen. Langzaam wordt het donker als de nacht haar opwachting maakt. We blijven tot bijna half twaalf fotograferen, tot we het knopje van ons fototoestel bijna niet meer kunnen indrukken door de koude vingers. Na nog een mooie lange avondwandeling naar Unterland kruipen we moe in ons bedje. Maar onze nacht is wel heel kort want om vijf uur gaat de wekker en trekken Annick, Patricia, Luc en ik terug naar de Lange Anna (te voet, 181 trappen op, want de lift werkt niet zo vroeg) we willen de zonsopgang en het wakker worden van de vogels fotograferen.

Rond half zeven kuieren we hongerig terug naar beneden met een kaartje vol foto’s. We zoeken de bakker voor ons middageten  want vandaag is het “Düne dag”.

Düne ligt op ongeveer 1 km van Helgoland en met de shuttle overzetboot op enkele minuten van Helgoland. Het eiland Düne bestaat uit twee brede bewaakte stranden. Met het witte zand en de diepblauwe zee doet het wat Caribisch aan. We treffen hier Eindereenden, kleine mantelmeeuwen, scholeksters en andere steltlopers aan die zich makkelijk laten fotograferen. Er liggen ook 2 grote kolonies grijze zeehonden en Kegelrobben te zonnen op het strand. We worden door de bewakers van het strand vriendelijk verzocht 30 meter afstand van de dieren te houden.

Onder de deskundige leiding van Rob worden er mooie plaatjes gemaakt. ’s Middags picknicken we op het strand en een jonge zeehond vermaakt ons met alle soorten capriolen.We fotografen en “schieten plaatjes.”  (We zijn met Nederlanders weg en die maken geen foto’s maar schieten plaatjes !!). Aan het eind van de middag gaan we met zijn allen terug richting hotel en gaan daar nog even op het terras in het zonnetje genieten. We eten terug in het visrestaurantje en smullen nu wel van het dessert.

De meeste cursisten zijn te moe om nog de klim naar boven te maken en we moeten nog de foto voor de Duimwedstrijd inleveren bij Rob. Doodmoe kruipen we vroeg in ons bedje. Zondag na het ontbijt trekken Patricia en Annick nog even met de overzetboot naar Düne, ze kunnen geen genoeg krijgen van de zeehonden of zijn het misschien” de  rare vogels…”

Christiaan, Luc en ik verkennen het andere gedeelte van het eiland en spelen met de drone. Na het middageten is het tijd voor de uitslag van de fotowedstrijd met als inzet “de Duimen”. Rond half drie is het tijd om afscheid te nemen van Rob en Conny en vertrekken we terug huiswaarts.

Helgoland is een paradijs op aarde voor de natuurfotograaf .

Het was een leerrijke en unieke belevenis, naast de fauna, vele vogels, twee soorten zeehonden, stranden met zand, kiezel en rotsen, opkomende en  ondergaande zon, bewegend water, duinen met helmgras zijn er vele mogelijke onderwerpen voor de fotograaf. Ook de winter moet speciaal zijn in Helgoland… dan zijn er geen Jan-van-Genten die om je oren vliegen maar wel donzige pasgeboren zeehondjes…. misschien een tip voor een fotoreisje met de Dafofiaantjes ??

Maggie Hectors